‘Ga maar dansen’ zei Marloes tegen mij en ik keek haar aan en wist niet hoe ik moest dansen. ‘ Laat je maar gaan en doe alsof ik er niet ben.’ Ik die van dansen houdt wist niet hoe ik moest dansen. Kijkt ze mij aan? En wat moet ik nu gaan doen? Waarom lukt het dansen toch niet? Dansen en malen gaan niet samen. Overdenken, dat was wat ik op dat moment deed.

‘Hoe voel je je? ‘ vroeg Marloes aan mij.

‘Wat gebeurd er nu met je? ‘

‘Ik weet het niet’, zei ik tegen Marloes. 

Ik loop vast ik en ik houd normaal veel van dansen en thuis lukt het wel, maar nu loop ik vast en ik weet het niet meer. 

En op dat moment werd ik wat emotioneel. Marloes pakte mijn handen vast en keek mij in mijn ogen aan en stelde nog meer vragen. Vragen over wie ik ben en wat ik wil en vragen over hoe ik mij nu op dit moment in de zaal voelde.

‘Heb je ergens lichamelijke last van?’ vroeg Marloes aan mij. ‘Ja, zei ik. Mijn schouders.’

Marloes is zeer deskundig en zeer liefdevol. Ze kijkt en luistert aandachtig naar je, ze observeert je en stelt open vragen. Het was mijn eerste dansles en ik heb van haar die dag veel geleerd. Ik kwam mijzelf tegen. Achter een blij gezicht, schuilt toch ook wel veel verdriet. Marloes is een prachtig mens, een goede coach en goede dans docente. 

Ik ken Marloes al jaren, maar dit was een hele mooie ervaring en dankzij haar probeer ik elke keer weer dicht bij mijzelf te zijn en probeer ik minder streng te zijn voor mijzelf. 

Loop je ergens tegenaan? Wil je dansen omdat je daar blij van wordt en wil je tijdens het dansen ook helen? Dan ben je bij Marloes op het juiste adres. Haar liefdevolle glimlach doet je goed en je voelt je meteen thuis bij haar. 

Dank je wel Marloes! Ben blij dat ik bij je mocht dansen!

-B-